گزارش برنامه دریاچه های تار و هویر و صعود زرینه کوه

به نام خالق کوه های بلند و استوار

نام برنامه: دریاچه تار و هویر – صعود زرینه کوه

هدف برنامه: تماشای دریاچه های تار و هویر- شب مانی و هم هوایی به منظور صعود قله زرینه  کوه – کسب آمادگی برای صعود دماوند

نوع برنامه: گلگشت و صعود متوسط

سرپرست: جناب آقای دلنوا و حجت الاسلام شریفیان (صعود زرینه کوه)

تاریخ اجرا: حرکت در ساعت ۱۴:۳۰ پنجشنبه نهم مرداد الی ۲۱:۴۵جمعه  دهم مرداد ۱۳۹۳

نحوه دسترسی به دریاچه تار و هویر: جاده دماوند بعد از روستای آبسرد، روستای هویر.

نحوه دسترسی:

• مسیرماشین رو از دریاچه تار
• شهر دماوند روستای روح افزا، مسیر دوآب ورین- دریاچه تار
• مسیر جنگلک
• مسیر ماشین رو از شهر دماوند روستای چنار شرق،جاده قدیم معدن

مسیر رفت گروه زرینه کوه: از مسیر دریاچه تار در ارتفاع ۳۰۰۰ متری. اختلاف ارتفاع مسیر تا قله ۸۵۰ متر فاصله دارد و شیب آن نیز تند است.

تعداد افراد شرکت کننده: ۳۱ نفر که از این تعداد ۱۵ نفر قله را صعود کردند

قرار گروه برای این برنامه ساعت ۱۴ در میدان فردوسی و در ایستگاه مترو دردشت بود .مینی بوس از میدان فردوسی ساعت ۱۴:۳۰ دقیقه  حرکت کرد و راهی جاده دماوند شدیم. ماشین دوم هم در میانه راه رسید و با جابجا شدن افراد و رسیدن ماشین سوم که رونیز بود، هر سه ماشین حرکت خود را شروع کردند. خانمها سرنشین رونیز شدند، خانواده ها نیز در ون مستقر شدند و مینی بوس هم به آقایان اختصاص یافت.

مسیر دریاچه تار از جاده فیروزکوه است که بعد از آبسرد، دور برگردان بعد از تونل را که رد کردیم، در کنار پل، خروجی سمت راست به روستای هویر منتهی می شد. جاده سرسبز و باریکی که اوایل آن آسفالته اما بیشتر مسیرش در واقع بعد از روستا خاکی است. یک توقف نیم ساعته نیز در این جاده داشتیم تا اینکه با ادامه مسیر و با تکیه بر قدرت مینی بوس و ون آرام آرام به دریاچه تار نزدیک شدیم. وقتی به دریاچه رسیدیم هوا تاریک شده بود و با دقت میتوانستیم در تاریکی کوهستان، دریاچه را ببینیم. ساعت ۲۱:۳۰ دقیقه بود که مینی بوس به دریاچه رسید و به دوستانی ملحق شدیم که کمی زودتر از ما با رونیز رسیده بودند و دو چادر در نزدیکی دریاچه برپاکرده بودند.

ما نیز به محض رسیدن، چادرها را با فاصله های منظم در کنار هم باز کردیم و کمپ سلام همنورد را در فاصله ۱۰۰ متری  تار برپا کردیم. هوای خوب و خنکی بود و در تاریکی کوهستان چراغها و هدلایت های دوستان در هر طرف می درخشیدند. آسمان پرستاره نیز در هر قدم، همه را ما میخکوب میکرد و اگر چنددقیقه ای آن را تماشا میکردیم، شهاب هم از میان ستاره ها رد میشد.

بعد از مستقر شدن در چادرها، آماده نماز شدیم و نماز جماعت را به امامت حاج آقا شریفیان خواندیم. گروه سوم نیز که مسافران ون در راه مانده بودند حوالی ساعت ۱۰:۳۰ دقیقه رسیدند و دوستان برای کمک در برپایی چادر به استقبالشان رفتند. بعد از خوردن شام، اعضای گروه ضمن جلسه معارفه و آشنایی اعضا جدید، صحبت های سرپرست محترم برنامه برای صعود راشنیدند و سپس با حضور همنورد جدید گروه- آقای خانی برنامه رصد و آشنایی بیشتر با ستاره ها را داشتیم. تماشای آسمان و شناسایی صورتهای فلکی معروف و تشخیص ستاره قطبی برای دوستان توضیح داده شد و بعد با دوربین نیز صورتهای فلکی را تماشا کردیم و بر حیرت و دانش مان افزوده شد.(جای همه دوستان خالی)

ساعت ۱۲:۳۰ بامداد، خاموشی اعلام شد تا دوستانی که تصمیم به صعود دارند استراحت کافی داشته باشند اما بازهم عده ای از دوستان طاقت دوری از دریاچه را تاب نیاوردند و تصمیم گرفتند شبانه به کنار دریاچه بروند .هوای خنک بود و نیاز به لباس گرم و کیسه خواب کاملا محسوس بود.

صبح روز جمعه ساعت ۵:۴۵ دقیقه صبح ، بعد از نماز جماعت کوله ها را بر دوش گذاشتیم و راهی زرینه کوه شدیم. و سایر دوستان ماندند تا در اطراف دریاچه ها سیاحت کنند.

اوایل مسیر، شیب تندی را تجربه کردیم و پس از طی کردن آن گروه به صف شد و پانزده نفر از همنوردان راهی ارتفاعات منطقه شدند.مسیر پاکوب نبود و ما در میان نهال های آویشن و گون روی شیب تندی بالا می رفتیم.

در ساعت ۸:۳۰ دقیقه برای خوردن صبحانه توقف کردیم و بعد از بیست دقیقه، مجددا راهی قله شدیم. قله ای که جوان و نوک تیز است و از این مسیر دیده هم نمیشد. در اینجا گروه تقریبا دو قسمت شد و عده ای جلوتر به سمت قله تاختند.

در میانه مسیر که از تماشای دریاچه تار و قسمت کوچکی از هویر و آسمان آبی لذت میبردیم، قله دماوند را نیز پشت سرمان دیدیم. بعد از طی کردن آرام این مسیر پرشیب که پاکوب هم بود، در قسمت های نزدیک قله، مسیر هموارتر شد تا جایی که به راحتی یک پیاده روی در سطح صاف، و با کمربر از ارتفاعات بالایی به قله نزدیک شدیم. ساعت ۱۰:۱۵ دقیقه اعضای گروه به قله رسیدند و با شادی و رضایت، عکس دسته جمعی را گرفتیم و راهی مسیر برگشت شدیم. با توجه به صعود چند دسته ای همنوردان عکس گروهی مناسب گرفته نشد و لذا صعودکنندگان آقایان شریفیان، سعیدان، تحیری، حسنی، رشید، عیسوند، روشن ضمیر، اکبری، مرتجی، آستانه، امامی و خانم ها رضوی، حسین زاده، صفری، نوری می باشند.

ساعت ۱۰:۵۰ دقیقه  فرود گروه آغاز شد. از مسیرپاکوب که سنگریزه بود آمدیم و تقریبا بعد از ۲۰۰ متر، بقیه مسیر شن اسکی بود و بازگشت از ارتفاع بسیار آسانتر بود. در مسیر برگشت استراحت کوتاهی داشتیم و هوا کمی خنک تر شد و باد هم می وزید. پایین تر که می آمدیم ابرهای دماوند هم بیشتر میشد و به گفته سرپرست با وجود این ابرهای متراکم، هوای دماوند کولاک و بوران میشود و حتی برای صعود در تابستان نیز با وجود این ابرها، تجهیزات کامل و گرم لازم است.

ساعت ۱۴:۳۰ بود که اعضای گروه همگی پایین آمدند و به کمپ رسیدند. با سلام و احوالپرسی دوستانی که کنار دریاچه مانده بودند، انرژی تازه ای گرفتیم و با خوردن نوشیدنی های گرم و سرد، دنبال وضو و پهن کردن زیرانداز بزرگ شدیم تا پس از نماز های دورکعتی و شکسته، ناهار بخوریم. بعد از صعودی که شیب تندی هم داشت،خوردن غذا  و هندوانه در کنار همنوردان و دوستان، لذتی دارد که مانند صعود، شیرین و به یادماندنی است.

بعد از ناهار نیز فرصت استراحت و گردش کنار دریاچه زیبای تار را داشتیم،دریاچه فیروزه رنگی که از آب شدن برف کوههای منطقه تشکیل شده و دارای قزل آلای خال قرمز است. ماهیگیری از این دریاچه نیز توسط طبیعت گردها البته با داشتن مجوز انجام می شود و عمق این دریاچه در برخی از نقاط به ۷۰ الی ۸۰ متر نیز می رسد.

دریاچه دیگر این منطقه دریاچه هویر است که کمی کوچکتر از تار است و با ماشین ده دقیقه زمان لازم است که به هویر برسیم.

اعضای سلام همنورد بعد از صرف ناهار، مشغول گردش کنار دریاچه شدند و برخی از دوستان نیز بعد از کوهنوردی، فرصت شنا در این آب زلال و فیروزه ای را از دست ندادند و به آب زدند. چند نفر از همنوردان هم مشغول ماهیگیری شدند ولی متاسفانه هیچ ماهی صید نکردند.

ساعت ۱۷ روز جمعه با اعلام سرپرست گروه،چادرها و کمپ یک روزه ی سلام همنورد  جمع شد و با گرفتن عکس دسته جمعی جلوی دریاچه سوار بر مینی بوس، رونیز و نیسان شدیم (مدل های متنوع ماشین را در گروه داریم خداروشکر) البته ماشین ون کمی پایین تر در جاده، منتظر مسافران خود بود.

جای دوستان و همنوردان قبلی خالی بود بخصوص وقتی در مسیر، نزدیک یک چشمه توقف کردیم برای خوردن و بردن آب؛ . چون در آخرین روز تعطیلات عید فطر به سر میبردیم، همه نگران ترافیک هولناک جاده بودیم اما با تصمیم مسؤلین، رفتن را بر ماندن ترجیح دادیم و از قضا هیچ ترافیکی در مسیر نداشتیم و در کمال تعجب از چاره اندیشی مسؤلین راهنمایی رانندگی، ساعت   ۲۱ وارد تهران شدیم.

خدایا تو را سپاس برای طبیعت زیبایی که برایمان آفریدی و برای فراهم شدن چنین برنامه هایی در دامن طبیعت.

نویسنده گزارش: خانم صفری

خیریه: هزینه بخشی از این برنامه به موضوع زیر اختصاص داده شد.

فراخوان تهیه جهیزیه عروس محروم از پدر / گزارش مهربانی

گزارش تصویری