گزارش صعود قله کانگ‌یاتسه۲‌ به ارتفاع ۶۲۵۰ متر KANG YATSE 2


گزارش اولین صعود ایرانی‌ها به دره ماراخا و قله کانگ یاتسه ۲‌

تجربه‌ای متفاوت در markha valley  هیمالیای هند

مقدمه:

مدت‌ها بود در پی یک قله ۶۰۰۰ متری بودم که بشود با یک قیمت مناسب صعودش کرد. ابتدا در کشور تاجیکستان جستجو کردم، بعد از تحقیقاتی که داشتم و گزارش‌های صعود قله کارل ماکس را که مطالعه کردم، متوجه شدم مسیر دسترسی به این مناطق بسیار طاقت فرسا است.

لذا بطور اتفاقی نظرم به هیمالیای هند جلب شد، بعد از تحقیقاتی که داشتم متوجه شدم در ایالت جامو و کشمیر هند منطقه لاداخ قلل ۶۰۰۰ متری هست با درجه صعود‌های مختلف که به غیر از قله استوک کانگری در نزدیکی شهر له، بقیه قلل را ایرانیان صعود نداشتند.

شروع به جستجو کردم و توانستم با یکی از شرکت‌های ادونچری معتبر منطقه لارادخ وارد مذاکره بشوم. از بین قلل منطقه قله کانگ یاتسه۲‎ را بعنوان اولین تجربه انتخاب کردم. با اعلام هزینه‎های صعود توسط شرکت، فراخوان صعود اعلام شد.

متاسفانه ویروس کرونا گسترش پیدا کرد و مانع اجرای برنامه ما شد، تا اینکه بعد از دو سال انتظار، در سال ۱۴۰۱ شرایط برای اجرای برنامه فراهم شد.

با برگزاری اردوهای مربوطه، تیم منتخب را تشکیل دادیم، بلیط‎ها و ویزا‎ها گرفته شد.

بعنوان سرپرست برنامه استرس زیادی داشتم چون هیچ اطلاعاتی از منطقه نداشتیم.

بالاخره ۳۱ خرداد ماه ۱۴۰۱ از فرودگاه امام خمینی بسمت دهلی پرواز کردیم.

گزارش برنامه به قلم همنورد خوبمان خانم مهدیه بهروزی نیا:

در ابتدا از خداوند سپاسگذارم که به من تندرستى و اراده بخشید که بتوانم این صعود را با موفقیت به پایان برسانم

❇️دوم از دوست با ارزشم آقای میثم نیازمند ممنونم که به من انگیزه توانمند بودن و بزرگ اندیشیدن داد.

❇️سوم از مدیر و موسس باشگاه سلام‌همنورد آقاى مجید دلنوا که این برنامه را برنامه ریزی کرد و از ابتدا تا انتها طى ١٢ روز به نحو احسن اجرا نمودند کمال تشکر را دارم.

✅همچنین مفتخر هستیم که به عنوان اولین زن ایرانی همراه تیم صعود کنند، بر فراز کانگ‌یاتسه‌٢ ایستادیم .

❇️ضمن اینکه امیدوارم بعنوان اولین گزارش نویس ایرانى این قله هر آنچه را که میدانستم نوشته باشم که کمکى براى صعود تیم های ایرانى در آینده باشد.

✳️لازم به ذکر است در منطقه لاداخ (ایالت جامو و کشمیر – شهر له) بدلیل کاملا نظامى بودن منطقه، استفاده از بیسیم و تلفن ماهواره‌اى ممنوع است حتى براى خود شهروندان منطقه و یا لیدرهای محلی.

✳️زبان گفتارى رایج این منطقه لداکى (ladakh) هست. چهره مردم این منطقه به نپال و تبتى شبیه هست.

✳️کلیه روستاها بدلیل افتاب گیر بودن سولار هستند و صفحه‌های خورشیدى جهت تامین برق و انرژى دارند.

✳️قلل کانگ‌یاتسه از یک تا ۵ به ارتفاع مختلف هست که یک و دو در یک خط الرأس قرار دارند، کانگ‌یاتسه ۱ به ارتفاع ۶۴۰٠ متر و دارای درجه صعود (فنی) می‌باشد، کانگ یاتسه ۲ به ارتفاع ۶۲۵۰ متر در کلاس آلپینیزم قرار دارد.

در این منطقه قله دیگرى به اسم جون جونگ گو هم به ارتفاع ۶٢٠٠ است.

✅کلمات رایج این منطقه :

ترچوق ( tarchogh): پرچم رنگى

گومپا ( gumpa): معبد

جولى ( juley): سلام

✳️افراد شرکت کننده:

١-مجید دلنوا عضو باشگاه سلام‌همنورد

٢-حسین نورافشان عضو باشگاه سلام‌همنورد

٣-مهدیه بهروزى نیا عضو باشگاه بیرمى بوشهر

۴-سجاد ورمزیا  عضو باشگاه پویا کوه

۵-محسن رستمى مروج عضو باشگاه پویا کوه

۶-اصلان غفارى بیستونى عضو گروه کوهسار کرمانشاه

٧-مهدى ریحانى عضو ستاد حوادث کوهستان

٨-سبحان سلیمى عضو باشگاه اسپیلت

تیم سرپرستى :

مربى ، سرقدم و سرپرست برنامه : آقاى مجید دلنوا ۰۹۱۲۱۷۷۵۵۰۷

سرقدم جایگزین : مهدیه بهروزى نیا

گاید: جیگ مت (از طرف شرکت)

مسئول ثبت مسیر و عکاس : اقاى سبحان سلیمى ( براى ثبت ترک و ارتفاع از جى پى اس گارمین ۶۴ استفاده شده است)

دستیار گاید: تنزینگ (از طرف شرکت)

گزارش نویس : مهدیه بهروزى نیا

روش صعود : کپسوله

درجه سختى : ۸ از ١٠

باشگاه برگزار کننده : سلام همنورد

روز شمار برنامه

روز اول برنامه:

سه‎شنبه ۳۱خرداد، ساعت ١۵:٣٠ گروه ما در فرودگاه بین المللى امام خمینى گرد هم در آمد. پس از انجام کارهاى خروج از کشور و تحویل بار پس از دریافت کارت پرواز وارد گیت خروجى شدیم. پس از گرفتن عکس یادگارى دسته جمعى بدون تاخیر سوار پرواز ماهان شدیم. مدت زمان پرواز ٣ ساعت و ١۵ دقیقه بود با توجه به اینکه ساعت هند یک ساعت از ساعت ایران جلوتر هست ساعت ٢٣:٠۵ به فرودگاه دهلى رسیدیم. پرواز بعدى به مقصد شهر له بود و ساعت ۶:۴۵ صبح بود. در این بین در فرودگاه دهلى شام خوردیم و استراحت کردیم.

روز دوم برنامه:

چهارشنبه ۱تیر، سر ساعت بدون تاخیر سوار پرواز ایر ایندیا شدیم و یک ساعت و ربع بعد در فرودگاه شهر له پیاده شدیم. اقامت ما در دیسکیتسل هتل بود. پس از جاى دادن وسایل و آماده شدن مشغول گشت شهرى و دیدن معابد شدیم.

اولین معبد  شانتیس توپا و دومین معبد چمو مونیسترى بازدید کردیم. ( مونیسترى در انگلیسى به معناى معبد و در زبان لداکى گومپا هست)

معبد لپلس سومین معبد براى بازدید بود که ما گشت شهرى یک ساعته در بازار له را ترجیح دادیم.

روز سوم برنامه:

پنجشنبه ٢تیر، حرکت ماشین ساعت ٧:٢۵ و ساعت ٩:٢٠ به مبدا صعود روستاى اسکیو (skiu) رسیدیم که ارتفاع این روستا ٣٢٧۵ متر بود.

روز اول ٢١ کیلومتر پیمایش تا ارتفاع ٣٧٠٠ متر به مدت ۶ ساعت داشتیم.

و در این بین به ترتیب از روستاى سارا، چالاک و نهایتا مارخا گذر کردیم. محل کمپ اول ٣٠ دقیقه بالاتر از روستاى مارخا بود.

ساعت ١۵ به روستاى مارخا و ساعت ١۵:٣۵ به محل کمپ روز اول رسیدیم.

روز چهارم یرنامه:

جمعه ٣تیر، ساعت ٨ صبح به سمت کمپ بعدی حرکت کردیم.

پس از پیمایش ۶/۵ کیلومتر به مدت زمان ٢ساعت به ارتفاع ٣٨۵٠ متر به روستاى املنگ (umleng) رسیدیم.

کل مسیر مابین کمپ یک و دو ٢٠ کیلومتر بود.

و اینکه بالاخره بعد از دو روز و پیمایش حدودا ٣٢ کیلومتر چشم ما به جمال رخسار قله کانگ یاتسه ٢ و ١  روشن شد.

ساعت ۱۲:۱۰ به روستاى هانگ کار(hangkar) رسیدیم که ارتفاع ۴٠۴٠ متر داشت و ناهار را در این روستا صرف کردیم.

نهایتا ساعت ١۵:٣٠ به کمپ روز دوم به ارتفاع ۴٢٠٠ متر رسیدیم

پیمایش روز دوم نیز ٢٠ کیلومتر بود.

روز پنچم برنامه:

شنبه ۴تیر، ساعت ٨:١٠ صبح این کمپ را به سمت بیس کمپ قله کانگ یاسته ترک کردیم.

ارتفاع تقریبى اولین استراحت ۴٣۵٠متر و دومین استراحت ۴۵۵٠ متر

و سومین استراحت ساعت ١٠:١۵ کنار مجسمه بودا (tsju ) منطقه تى سگو به ارتفاع ۴٧٠٠ متر بود

چهارمین استراحت ما ارتفاع ۴٨۶۶ متر ساعت ١١:٣٠ بود.

پنجمین استراحت ما حدودا ارتفاع ۴٩٨۵ متر ساعت ١٢:٢۵ بود و  ۴٠ دقیقه  به بیس کمپ مانده بود.

پس از نهایتا پیمایش ٧/۵ کیلومتر  و ارتفاع ۵٠۶٠ متر به بیس کمپ رسیدیم.

روز ششم برنامه:

یکشنبه ۵تیر، به هم‌هوایى اختصاص داده شد.

پس از چک کرامپون، طناب و کلنگ ساعت ١٠:۵٠ به قصد هم‌هوایى مسیر قله را در پیش گرفتیم، پس از پیمایش ۵٠ دقیقه در ارتفاع ۵٢١١

و دومین استراحت در ارتفاع ۵٣٣٠ و نهایتا سومین استراحت و هم‌هوایى را در ارتفاع ۵۴۵٠ متر ساعت ١٢:۴۵ انجام دادیم.

نهایتا ساعت ١۴:١٠ بیس کمپ رسیدیم و پس از صرف ناهار استراحت کردیم.

روز هفتم برنامه:

دوشنبه ۶تیر، ساعت ١ بامداد آماده حرکت به سمت قله بودیم و حدودا ساعت ١١:١۵ به قله رسیدیم. چند دقیقه اولیه که به قله رسیدم از این عظمت و شکوه در این ارتفاع بى اختیار اشک‌هایم جارى شد. تا ساعت ١٢ مشغول عکس گرفتن یادگارى بودیم. جالب این بود که گوشى اقاى دلنوا که خط دهلى روى آن فعال بود نزدیک به قله آنتن و اینترنت داشت، همنوردان خبر صعود خود را به خانواده دادند. روى قله خط الراس کوههاى قره قروم و گاشربروم‌ها قابل مشاهده هست.

مسیر سنگین و شیب دار بود و حدودا ۵ ساعت مانده به قله نیاز به برف کوبى داشت لذا ما دو گروه چند نفره شدیم و تا قله صعود کرده‌اى انجام شد.

پرتگاه و دره هاى زیادى در طى مسیر وجود دارد که باید جانب احتیاط را رعایت می‌کردیم.

همچنین در این فصل بدلیل آب شدن برفها نقاب و چاله برفى زیادى در مسیر وجود دارد.

ساعت ١٧ به بیس کمپ رسیدیم، شب پس از صرف شام و کیک جشن صعود که شرکت تدارک دیده بود، خوابیدیم.

روز هشتم برنامه:

سه‌شنبه ٧تیر، صبح ساعت ۶ بیدار شدیم.

پس از جمع کردن کیسه بار و کوله، صبحانه خوردیم و آماده فرودى چالش بر انگیز همراه با صعود شدیم!!

چرا‎ که تا حدود ارتفاع ۴٨٠٠ باید فرود میداشتیم سپس مجددا تا ارتفاع ۵٢۵٠ باید ارتفاع میگرفتیم و نهایتا بعد از آن کامل فرود انجام میشد. مسیر فرود ما را از طبیعت و دره و رودخانه زیباى شانگ بى نصیب نگذاشت. گویى دیواره ها و مسیر نقاشى شده بود.

ساعت ١۵:١۵ به روستاى چر اسکرمو( chor sker mu) رسیدیم که این روستا بدلیل رودخانه‌اى به رنگ قرمز که اب سرب دارد نامگذارى شده است. چر در زبان لاداکى به معناى سرب هست.

نهایتا ساعت ١٧ از روستاى چوکدو به سمت هتل حرکت کردیم.

روز نهم برنامه:

چهارشنبه ۸تیر، ساعت ١١:۵٠ پرواز برگشت از له به سمت دهلى داشتیم، بعد جابجا شدن در هتل، مشغول گشت و گذار در شهر دهلی شدیم.

روز دهم برنامه:

روز پنجشنبه ۹تیر، صبح خیلی زود هتل را به مقصد شهر آگرا ترک کردیم. دیدار از تاج محل، قلعه آگرا و سوغاتی های محلی جزو برنامه این روز ما بود. بعد از آن عصر به دهلی برگشتیم.

روز یازدهم برنامه:

جمعه ۱۰تیر، بعد صرف صبحانه، دوباره مشغول دیدار از جاذبه های دهلی از جمله معبد آکشاردام، بازار ادویه جات و….شدیم.

روز دوازدهم برنامه:

شنبه ۱۱تیر، ساعت ۱ بامداد دهلی را به مقصد تهران با کوله بارى از تجربه و خاطره ترک کردیم.

پوشش گیاهی منطقه: بسیار سرسبز و بکر شامل درختان مووا، ویلو، گل نسترن، ریواس (به زبان محلى لداکى لچو ) گزنه، کیکوم است.

پوشش جانوری منطقه: شامل بز میش، گربه وحشى، کلاغ زاغى، گرگ، کبوتر چاهى موش صحرایى هست.

تصاویر برنامه:

2 Comments
  1. فرشته احمدیان فر

    درود.صعودتون مبارک و سپاس از گزارش خوبتون.
    در مورد حمل بار چیزی ننوشتید.

    1. مجید دلنوا

      سپاسگزارم
      حمل بار تا بیس کمپ را با شرکت توافق کرده بودیم، تمام بارها با اسب حمل می شد.

ارسال دیدگاه