سم الله الرحمن الرحیم
اعضاء گروه کوهنوردی سلام همنورد قله ۵۱۳۸ متری کوه آرارات، را همزمان با سالروز عملیات افتخارآفرین مرصاد(۱۳۶۷ ه.ش) در تابستان ۱۳۹۴ فتح نمودند و پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران را بر فراز بام کشور ترکیه به اهتزاز درآوردند.
زمانی که ما همنوردان از برنامه و صعودمان مشعوف بودیم تو بودی که دغدغه مند اجرای هر چه بهتر برنامه بودی و بدون شک با وجود دغدغه ای که داشتی لذتی را که برای همنوردان فراهم آوردی، خود نچشیدی!
دستان مهربانت را به گرمی می فشارم و بوسه ای به احترام …
و این گزارش را تقدیم می نمایم بر تو مربی و سرپرست دوست داشتنی گروه معظم سلام همنورد، که اگر نبود قلب رئوف و وجود عزیزت، هیچ روزنه ی امیدی برای رسیدن بر فراز بام ترکیه وجود نداشت!
خداوند را به سبب وجودت شاکریم …
| بر فراز قله باستانی آرارات | قرن‌ها همچون ثانیه‌هایی آمده و گذشته‌اند | |
| تندرهای بی‌شماری شمشیر آسا | بر تارک آن فرود آمده و گذشته‌اند | |
| دیدگان نسل‌هایی که از مرگ در بیم بودند | به قبله درخشانش نظر افکنده و گذشته‌اند | |
| اکنون کوته زمانی نوبت از آن توست | تو نیز بر سیمای پرشکوهش نگاهی بیفکن و بگذر! |
کوه آرارات شعری از آوتیک ایساهاکیان
مشخصات منطقه و کوه:
کوه آرارات به زبان محلی AGRI DAGI (کوه محله ی آگری) نامیده میشود و در مجاورت مرز مشترک ایران و ترکیه در دشت آرارات قرار دارد. دشت آرارات به وسیله کوه های آراگاتس ـ آرا ـ ماسس های کوچک و بزرگ و رشته کوههای گماقا احاطه شده و ارتفاع آن از سطح دریا ۸۰۰ الی ۱۰۰۰ متر است . طول آن ۲۰۰ کیلومتر است و عرض آن ۲۰ الی ۴۵ کیلومتر است . از مرز شمالی تا رودهای ارس و آخوریان و مرز جنوبی تا کوه گایلندروگ میرسد. رودخانه ارس دشت آرارات را به دو دسته تقسیم می کند . قسمت راست منطقه بین ایران و ترکیه و قسمت چپ آن ارمنستان و نخجوان قرار گرفته است . آرارات کوچک و بزرگ بوسیله یک خط الرأس به هم پیوند داده می شود. جهت کوهها در ترکیه دست چپ آرارات بزرگ و دست راست آرارات کوچک دیده می شود . کوه آرارات در طول جغرافیایی ۱۸/۴۴ شرقی و عرض ۴۲/۳۹ شمالی قرار گرفته . ارتفاع آرارات بزرگ ۵۱۳۸ متر و کوچک ۳۸۹۵ و نزدیک ترین آبادی در جبهه جنوبی این کوه به شهرستان دوغ بایزیت و جبهه شمالی و شمال غربی به شهرستان اقدیر مشرف می شود. در کتاب عهد عتیق آمده است که کشتی نوح پس از طوفان بر خاک آرارات نشست.
بهترین جبهه جهت صعود، جبهه جنوبی می باشد، زیرا دارای امکانات بهتری است. دامنه های کوه دارای چمنزارهای غنی و زیباییست و عشایر کرد ساکن در دامنه های آرارات جهت استفاده از این چراگاهها در دامنه های آن پراکنده اند و میزبان های خونگرمی جهت استقبال از کوهنوردان هستند. (زبان اهالی منطقه تورکی و کورمانج می باشد.)
آخرین فوران :
سال ۱۸۴۰ میلادی
اولین صعود :
اولین صعود به این کوه که مارکوپولو آن را امری ناممکن دانسته در ۹ اکتبر ۱۸۲۹ توسط فردریک وان پاروت به واقعیت پیوسته است. دومین صعود مدت زمان زیادی پس از اولین صعود توسط رئیس سابق فدراسیون کوهنوردی دکتر بوزکورت ارگور در ۲۱ فوریه ۱۹۷۰ انجام شد. در سال ۱۹۸۰ هزاران کوهنورد از کوه آغری دیدن کردند.
مکان های مناسب برقراری کمپ :
بیس کمپ در ارتفاع ۲۳۰۰ متری
کمپ ۱ در ارتفاع ۳۳۳۰ متری
کمپ ۲ در ارتفاع ۴۲۰۰ متری
فصول صعود :
بهترین زمان صعود در فصل تابستان و مرداد ماه می باشد. البته در دیگر فصول نیز برنامه های صعود برقرار است و صعودهای زمستانی نیز انجام می شود.
آب و چشمه های منطقه :
چشمه آب در روستای توپچاتان – چشمه آب درکمپ ۱ و آب حاصل از ذوب شدن یخچال در کمپ ۲ موجود می باشد.
گونه گیاهی قالب :
آویشن ، بومادران ، بابونه، پونه وحشی و…
مختصات جغرافیایی و نحوه دسترسی به آن:
۱- مرز بازرگان ۲- جاده بازرگان به شهر دوغ بایزیت ۳- روستای توپچاتان ۴- روستای علی ۵- بیس کمپ ۶-کمپ یک ۷- کمپ دو ۸- قله آرارات
نکته : کوهنوردان می بایستی قبل از ورود به منطقه مجوز های لازم را کسب و به وسیله یک راهنمای محلی این قله را صعود کنند.
راهنمای محلی :
آقای نوور سین (فرزند خان منطقه)
سرپرست برنامه :
جناب استاد مجید دلنوا
روحانی گروه :
حجت الاسلام شیخ علی شریفیان مهر (مشهور به طلبه ی کوهنورد)
گزارش نویس :
همنورد محمدرضا عیسوند
همنوردان حاضر در برنامه:
آقایان : علی ربیعی، علی سعیدان، منصور محمدی، غلامعلی باهری، حسن ارجمندی، مهدی نوزادی، محمد رشید، محمد جواد اسدی، حامد ایوانی، سعید یاری، حسین فلاحت پیشه
خانم ها : دیانت، خسروی، حسینی
و گزارش صعود :
روز یکم تیر ماه ۱۳۹۴ پیامکی متفاوت با تمام پیامک های گروه، روی گوشی ها رسید مبنی بر اعلام آمادگی و ثبت نام اردوی صعود به بام کشور ترکیه قله ۵۱۳۸ متری کوه آرارات و با مشاهده ی سایت مطلع شدیم تا ۲۰ تیر ماه فرصت داریم که جهت حضور در این برنامه اعلام آمادگی نماییم.
سه شنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۴
اسامی ۱۶ نفر از دوستان در نهایت برای این صعود ثبت می شود. تشکیل گروه در شبکه اجتماعی جهت آشنایی همنوردان و اطلاع رسانی در خصوص روال برنامه و تجهیزات مورد نیاز.
پنج شنبه ۱ مرداد ماه ۱۳۹۴
اردوی قله توچال (آمادگی برنامه صعود به قله آرارات) و برپایی کمپ و شب مانی در قله و جهت هم هوایی و پیشگیری از بیماری های ارتفاع.
شنبه ۳ مرداد ماه ۱۳۹۴
با هماهنگی قبلی سرپرست عزیز جناب آقای دلنوا، همنوردان راس ساعت ۱۸:۰۰ در میدان منیریه حضور یافتند تا کسورات تجهیزات سفر و صعود را خرید و تکمیل نمایند.
دوشنبه ۵ مرداد ماه ۱۳۹۴
ساعت قرار و حرکت همنوردان ۱۸:۳۰ در ترمینال غرب (آزادی) می باشد. با کمی تاخیر یکی از همنوردان که پیگیر بنر گروه بوده است، ساعت ۱۸:۴۵ دقیقه تهران را بوسیله یک دستگاه اتوبوس ویژه تختخوابشو به مقصد مرز بازرگان ترک نمودیم. پس از اقامه نماز جماعت و صرف شام در یکی از رستوران های بین راهی به ادامه مسیر پرداختیم.
سه شنبه ۶ مرداد ماه ۱۳۹۴
پس از گذر از شهرها و روستاهای بین راه (مرند، ماکو و…) حدود ساعت ۷:۳۰ صبح بود که در مرز بازرگان از اتوبوس پیاده شدیم. با هماهنگی سرپرست، سوار بر میدل باس به سمت اداره خروجی گمرک رفتیم. پولهایمان را به لیر و دلار (که هر لیر معادل ۱۲۰۰ تومان و هر دلار معادل ۳۳۰۰ تومان است) تبدیل نمودیم، صبحانه را صرف و با پرداخت عوارض خروج پس از حدود یک ساعت از مرز وطن خارج شدیم. وارد گمرک (حدود) مرزی ترکیه شده و بعد از دو ساعتی معطلی (به علت قطعی اینترنت ترکیه) از مرز رد شدیم. ساعت هایمان را یک ساعت و نیم به عقب برگرداندیم. (به برکت حضور جناب رشید صبحانه ی دوم را نیز صرف نمودیم.) پس رسیدن با تاخیر همنوردانی از گیلان و گلستان این بار سوار بر ۵ دستگاه خودروی ون ترکیه به سمت شهر دوغ بایزیت راه افتادیم. و در بین راه از یک فرعی روستایی به سمت بیس کمپ رهسپار شدیم. چشم انداز زیبای کوه آرارت از داخل شهر همه را جذب خود کرده و به همه ما انگیزه مضاعفی می دهد.
ساعت ۱۲:۰۰ به وقت محلی است که به بیس کمپ (ارتفاع ۲۲۰۰) می رسیم.
سرپرست ما را با نور سین (Latin name) راهنمای ترک آشنا می کند. کوهنوردی جوان که دائم السیگار و الفیس بوک می باشد!!!
گونی های تجهیزاتمان را که آماده کرده بودیم بار قاطر نمودند. هزینه هر قاطر که هر کدام سه گونی را برایمان جابجا می کرد ۱۰۰ دلار بود. کوله هایمان را بر پشت انداخته و حرکتمان را شروع کردیم. پس از طی ۵۰ متر از مسیر جناب آقای دلنوا ایست داده و با بیان نکاتی در مورد کوهنوردی و مسیر پیش رو گروه را توجیه نموده و به مسیر ادامه دادیم. نمای قله از این منظر هم بیانگر راهی بسی سخت و طولانی است. در طول مسیر چادر هایی از عشایر و گله های گاو، گوسفند و اسب مشاهده می شود.
بعد از حدود ۳ ساعت کوهپیمایی در مسیر پاکوب به چادر عشایر کورمانج رسیدیم که با آب چشمه و دوغ محلی به استقبالمان آمدند. پس از توقف نیم ساعته ، مبلغ ۵۰ لیر به نشانه تشکر از دوستان عشایر توسط جناب دلنوا پرداخت شد و به سمت کمپ یک رهسپار شدیم. (ضمنا ما به همراه خود، جناب آقای محمد رشید، یکی از پیشکسوتان گروه را به همراه داشتیم که مسلط به زبان کورمانجی بودند!)
پس از ۱٫۵ ساعت کوهپیمایی و عبور از دامنه کوه و چادرهای عشایر به ارتفاع ۳۲۰۰ که کمپ یک (محل برقراری چادرهایمان) است رسیدیم. چادرها را برپا نمودیم و مشغول امور چادر ها و تعویض البسه شدیم. استراحتی نیم ساعته به ما جان دوباره ای بخشید.
این زمان بود که جناب دلنوا همنوردان را دچار سورپرایز نمودند با مهیا نمودن آتش و جوجه کباب!!!
پس از صرف جوجه کباب، سرپرست همنوردان را فراخوان داد تا انتقادات و پیشنهادات را بشنود و نسبت به ادامه مسیر و برنامه توجیه نماید.
با رسیدن اوقات شرعی مغرب صدای اذان مغرب همنورد عزیزمون حامد ایوانی در کمپ ۱ طنین انداز شد و همنوردان نماز مغرب و عشا را به امامت حجت الاسلام شریفیان مهر، اقامه نمودند که مورد توجه خاص کوهنوردان خارجی (آمریکا، انگلیس، هلند، آلمان، ارمنستان و…) قرار گرفت.
پس از اقامه نماز و صرف شام و چای به خاطره گویی و بیان تجربیات پیشکسوتان و عکاسی شب پرداختیم.
چهارشنبه ۷ مرداد ماه ۱۳۹۴
پس از اقامه نماز صبح و استراحتی کوتاه طبق برنامه اعلامی شب قبل سرپرست، ساعت ۸ صبح پس از بیداری و صرف صبحانه تمام بار گونی و کوله را جمع نموده و ساعت راهی کمپ ۲ که محل استراحت بعدی و برقراری چادرهایمان بود شدیم. شیب مسیر کمپ ۱ تا کمپ ۲ بسیار زیاد بود و حرکتمان را آرام ادامه دادیم.
پنج شنبه ۸ مرداد ماه ۱۳۹۴
طبق برنامه قبلی ساعت ۳۰ دقیقه بامداد همگی بیدارشده و برای صعودی دلنشین آماده می شدیم و ساعت ۱:۳۰ بامداد به سمت قله زیبا و پوشیده از برف آرارات حرکت نمودیم.
هوا به قدری سرد است که آب های همراهمان تگرگی شده اند. مسیر صعود دارای شیب زیادی است سرپرست عزیزمان با سرقدم های بسیار کوتاه حرکت می نمودند و بسیار در اندیشه ی این که هیچ کدام از همنوردان از صعود باز نمانند. از ارتفاع ۴۸۰۰ متر یخ و برف و چند یخچال دایمی است که اگر شرایط جوی نامناسب باشد عبور را سخت می کند و از آنجا که بخت با ما یار بود وضعیت جوی بسیار صاف و آرام بود و نوید صعودی موفقیت آمیز به ما می داد. در ارتفاع حدود ۴۸۰۰ کرامپون ها را بسته، پوشاک گورتکس را پوشیده و ادامه مسیر را بر روی یخچال آرارات طی کردیم.
ساعت ۷:۴۵ بر فراز قله ی آرارات، جناب استاد دلنوا و حجت الاسلام شریفیان با آغوشی گشاده در انتظار همنوردان بودند و تا به آغوش بگیرندمان… سجده شکر بجای آوردیم. برخی همنوردان با حرکات ژانگولر (پشتک و وارو و بالانس) اشتیاق خود را نشان دادند. گونه هایمان را اشک شوق تر کرده بود. همدیگر را در آغوش می گرفتیم و همگی به هم تبریک گفتیم.
با رسیدن تمام همنوردان و آرام بودن وضعیت جوی، این ذکر تداعی شد:
لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ
جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ
پس از حدود نیم ساعت توقف بر فراز قله و گرفتن عکس های یادگاری و خوشحالی از کسب افتخاری دیگر برای وطن عزیزمان و گروه سلام همنورد، روانه کمپ ۲ شدیم. ساعت ۱۱ است که به کمپ ۲ رسیدیم. همگی بسیار خسته بودیم. طبق صلاحدید سرپرست به استراحت پرداختیم.
حدود ساعت ۲:۳۰ بعد از ظهر است که تقریبا همگی بیدارند. چادرها و وسایلمان را جمع کرده و همه سرمست از صعودی دلنشین و ثبت موفقیتی دیگر در دفتر خاطرات زندگیمان حرکت به سمت کمپ ۱ را آغاز نمودیم. در طی مسیر بازگشت با گروه های زیادی از کشورهای دیگر همچون آلمان، انگلیس، آمریکا، هلند و… مواجه روبرو و همکلام شدیم. آنها نیز به ما تبریک گفته و ما هم برایشان آرزوی صعودی موفق را داشتیم.
ساعت ۴:۳۰ بعد از ظهر به کمپ ۱ رسیدیم و پس از نیم ساعت استراحت به سمت بیس کمپ رهسپار گشتیم.
حدود ساعت ۸:۳۰ به بیس کمپ و محل پارک خودروهای ون رسیدیم و راهی شهر دوغ بایزیت و هتل زیبای گلدن شدیم. شب برای صرف شام به رستوران بسیار زیبای سارای رفتیم و آدانا کباب (مثل کباب بناب) و سوپ نوش جان نمودیم تا هم آب بدن و هم پروتئین را جبران نماییم.
جمعه ۹ مرداد ماه ۱۳۹۴
ساعت ۷ صبح همگی در رستوران هتل (طبقه هفتم) برای صرف صبحانه جمع می شویم. در حیاط رستوران چند عکس با نمای دور قله ی آرارات گرفتیم. طبق برنامه قبلی پس از آن کوله ها و بارها را در میدل باس گذاشته و با شوقی وصف ناشدنی به سمت شهر وان می رویم. جناب دلنوا می فرمایند به خاطر صعود سلامت تمام همنوردان، بازدید از پل و شلاله مرادیه (شلاله در زبان تورکی به معنای آبشار) جایزه همنوردان می باشد. پس از یک ساعت حرکت در جاده ی شهر وان به محل آبشار رسیدیم و پس از توقفی نیم ساعته و گرفتن عکس های یادگاری به سمت شهر وان و هتل ساحلی مریت راه افتادیم. کلیدهای اتاقمان را که تحویل گرفتیم و به رستوران برای سرو ناهار رفتیم و پس از آن به حمام تورکی و سونا در طبقه ی زیرین هتل رفتیم و خستگی و کوفتگی را از بدن ها خارج نمودیم. حدود ساعت ۶ همگی جهت بازدید از شهر روانه کوچه و خیابان های شهر وان شدیم. هوا بسیار عالی است. حدود ساعت ۱۰ شب با شناخت قبلی همنورد عزیزمان “آقا حسن ارجمند” به یک قنادی رفتیم و چای و باقلوای گرم و تازه نوش جان نمودیم و به هتل بازگشتیم.
شنبه ۱۰ مرداد ماه ۱۳۹۴
صبح پس از سرو صبحانه در رستوران ساحلی هتل مریت، برخی از همنوردان به دریاچه رفتند و برخی دیگر گردش در شهر را ترجیح دادند. بعد از یک صعود دلچسب ، گشت و گذار در شهر و دریاچه وان تمام خستگی را از تنمان به در کرد.
سرپرست برای راحتی همنوردان سرویس مستقیم وان به شهرستان خوی را هماهنگ نموده بودند. ساعت سه بعد از ظهر بود که از وان به سمت خوی حرکت نمودیم.
پس از بازگشت از شهر وان به مرز رازی آمدیم و مهر خروج را در پاسپورت خود ثبت و ساعت ۶ بعداز ظهر به وقت قدم در خاک ایران گذاشتیم. ساعت ۷:۳۰ در ترمینال خوی پیاده شدیم. پس از اقامه نماز مغرب و عشاء به امامت حجت الاسلام شریفیان مهر سوار بر اتوبوس ویژه تختخوابشو که از قبل هماهنگ شده بود به سمت تهران رهسپار شدیم.
بکشنه ۱۱ مرداد ماه ۱۳۹۴
ساعت ۹ صبح به تهران (ترمینال غرب) رسیدیم و برنامه طلب حلالیت و خداحافظی …
گزارش تصویری صعود
عبور از مرز بازرگان
ابتدای مسیر صعود
آغاز صعود از مبدا کوهپیمائی
کمپ یک آرارات
یخچال زیر قله
قله آرارات
تصویری از پل قطور در مسیر برگشت از مرز راضی بسمت خوی